Een schuilstal is ‘geschikt bevonden’ als het paard er gebruik van durft te maken op het moment dat hij/zij er gebruik van zou willen maken.
Als mijn paarden mee konden praten over het ontwerp zouden dit ongeveer hun wensen zijn:
– Plaats de schuilstal uit de wind. Slechts windkracht 3 heb ik er voor over mijn schuilstal te bereiken, bij windkracht 4 moet die wel van heel massieve huize komen, wil ik de harde wind trotseren en binnen gaan. Liever sta ik op veilige afstand van de schuilstal vol in de regen te rillen van de kou, dan dat ik onder een paar klapperende golfplaten droog sta. Ook onder de bomen ga ik bij harde wind mijn stal niet binnen. Safety first!
– Vrij van energetische belasting. Velen van ons voelen wateraders en aardstralen feilloos aan. Als we bepaalde plaatsen mijden is dat niet voor niks.
– Groot genoeg voor mijn paardenvrienden met een goed humeur en mijn paardenvrienden met een slecht humeur (en dit kunnen er met langdurig slecht weer best veel zijn).
– Veel en/of grote openingen zodat de dominanten onder ons de doorgang niet kunnen blokkeren. Daarnaast, als 1 van ons het op z’n heupen krijgt dan krijgen we het allemaal op onze heupen en dan willen we graag allemaal tegelijk naar buiten.
– Veel (uit)zicht. Verrassingen zijn leuk zolang we ze ruim van tevoren kunnen zien aankomen. Het hoofd van onze baas onaangekondigd om de hoek van de stal, hoe vrolijk ook, is niet grappig.
– Dichte wanden. Ondanks dat wij alles graag als eerste willen weten, wil ik toch ook juist graag een schuilstal waarin ik mij soms even kan terugtrekken, zonder het geluid van de voorbij rijdende auto’s/spelende kinderen, of het zien van dat vervelende paard in de wei naast ons. Soms wil ik even niets en niemand aan mijn hoofd.
– Koel en donker in de zomer. Ons traanvocht wordt opgepeuzeld, ons bloed afgetapt en we worden draagmoeder van parasieten. Logisch dat we ons juist in de zomer graag verstoppen voor al dat vliegend kwaad.
– Een lekker warm ligbed van stro met binnen schijnend zonlicht in de winter…Wind, regen, sneeuw, het vreet energie vooral van de zwakkeren onder ons. Je even opladen /kunnen wegdromen in een warm strobed is dan geen overbodige luxe, soms zelfs onmisbaar.
– Enige demping van geluid. Hagelstenen of vallende eikels op golfplaten of damwandplaten…letterlijk oor-verdovend.
– Sommige van ons dragen met trots de naam “sloper”…Last but nost least, stevigheid.

Samengevat, bij het bouwen van een schuilstal let op:
– strategische ligging in verband met wind, bomen en energetische belasting
– veel ruimte, hoe groter je schuilstal hoe groter de kans dat ze er allemaal in gaan
– vluchtroutes en (uit)zicht vergroten het gevoel van veiligheid en zorgen voor ventilatie
– dichte wanden zorgen ervoor dat een paard zich terug kan trekken
– isolatie met het oog op temperatuur regulatie en demping van geluid
– stevigheid vergroot het gevoel van veiligheid